Home  | Instellen als startpagina  | Contact  | Nieuws
Stan Lauryssens: Nieuws
[15/10/2007]
Stan Lauryssens meest vertaalde Vlaamse schrijver aller tijden ?
En dat allemaal dankzij Al Pacino.
[ Uit Het Laatste Nieuws/De Nieuwe Gazet ]
Antwerpen
Om een stunt zit de Antwerpse schrijver Stan Lauryssens nooit verlegen maar wat er nu aan het gebeuren is, had hij zelf nooit verwacht. «Na de London Book Fair, die komende week begint, zal ik de meest vertaalde Vlaamse schrijver aller tijden zijn. En dat allemaal dankzij Al Pacino
Filip Marsboom
Het gaat deze dagen heel hard voor Stan Lauryssens. Om de paar dagen krijgt de 60-jarige schrijver een mail van Leonard en Philip Sane, zijn Zweedse agenten die de internationale rechten van de boeken van Stan ver-
handelen.
Salvador Dali
«Die Zweden waren al bezig met vertaalrechten van mijn thrillers. Dat doen ze goed en daarom had ik ze voorgesteld om ook mijn boek 'Dali en ik', waarin ik vertel over de tijd dat ik in Spanje de buurman was van de wereldberoemde artiest Salvador Dali, aan buiten-
landse uitgeverijen te verkopen. 'Helaas, Stan, daar is geen belangstelling voor', zegden ze me. 'Ja, maar er komt een Hollywoodfilm die op het boek is gebaseerd', probeerde ik nog. Tot bekend raakte dat Al Pacino de rol van Dali gaat spelen in die film. Toen belde mijn agent zelf op. 'Heb je een Engelse samenvatting van dat Dali-boek?' Dat bracht me op het idee om mijn boek maar gelijk zelf te gaan vertalen. Ik heb jarenlang in Londen gewoond, dus...»
London Book Fair
Met het typoscript want het eigenlijk boek komt pas uit als de film in première gaat van 'Dali & I, The Surreal Story' zijn Philip en Leonard Sane vervolgens hun contacten gaan bellen. «Na een paar weken zitten we nu al aan 20 vertalingen», vertelt Stan. «En volgende week gaan we naar de London Book Fair, de internationale beurs waar vooral gedeald wordt in vertaalrechten. De Sanes zeggen me dat ze daar ook nog een paar deals zullen sluiten. Eind volgende week zal ik wellicht de meest vertaalde Vlaamse schrijver ooit zijn.»
Wat Stan zegt, is juist. Volgens het Antwerpse Clauscentrum zit Hugo Claus momenteel aan 19 ver-
talingen. Van 'Pallieter' van Felix Timmermans circu-
leerden eind jaren veertig van vorige eeuw 25 vertalingen. Maar dat record breekt Stan Lauryssens
nu dankzij de hulp van Al Pacino.
Stan Lauryssens in de nepbibliotheek van café De 7 schaken. Foto Klaas De Scheirder
[28/09/2007]
Nabestellen kan nog
Gazet van Antwerpen en het Belang van Limburg brachten onder de noemer "Boeken van eigen bodem" een eigen boekenserie op de markt met herdrukken van moderne Vlaamse klassiekers. De voorbije weken verschenen titels van Kristien Hemmerechts, Bob Mendes, Saskia de Coster en Jef Geeraerts. Op 11 augustus, een zaterdag, verscheen in deze reeks mijn spannende thriller Doder dan dood over een spectaculaire nachtelijke overval op de Nationale Bank. Wie het boek heeft gemist, kan voor 4,95 Euro nabestellen bij de dagbladhandel, met vermelding: Gazet van Antwerpen/Belang van Limburg, Boek 8, Doder dan dood.
[23/04/2007]
TGV-EXPRESS
Sommige liefhebbers van buitenlandse thrillers noemen zichzelf "McBainiak", een samentrekking van "McBain" en "maniak". Jean Pierre Engels uit Diepenbeek is een echte "McBainiak": thuis heeft hij 8 en een halve meter Ed McBain materiaal verzameld: pockets, gebonden boeken, audioboeken, CD's, DVD's, uitgeprinte info, e-verhalen, noem het op en hij heeft het, alles samen zo'n 650 (!!) voorwerpen van de Amerikaan die ook in mijn ogen de beste misdaadauteur van allemaal is. (Ed McBain overleed in 2005.) Enkele weken geleden begon Jean Pierre Engels mijn thrillers te lezen. Op de website van Ed McBain plaatste hij volgend commentaar: "Ik heb lang en hard gezocht en vond plots heel vlakbij, hier in België namelijk, iemand die echt denkt en schrijft in de stijl van Ed McBain. Zijn naam? Stan Lauryssens. Ik heb net zijn thriller Geen tijd voor tranen uit. Wel, dat voelt aan zoals een hogesnelheidstrein op een lokaal spoor. Bij het lezen dacht ik voortdurend: Hoe? Wat? Waarom? en WOW! en WHAW! Naar mijn bescheiden mening zou hij het ontbrekend slot kunnen schrijven aan Becca in
Jeopardy (Becca in Gevaar, de laatste, onafgewerkte thriller van Ed McBain). Een schrijver met talent. Hij woont vlakbij en verdient een sigaar... of twee. Geniet ervan!" Bedankt voor de lof, Jean Pierre, echt tof, ik heb ervan genoten en ben ervan overtuigd dat al mijn lezers ervan zullen genieten, en bedankt voor de sigaar. Helaas, ik rook niet. Maak er een biertje van... of twee.
[31/03/2007]
In Maleisië
Beste Stan,
Ik las je thriller Geen tijd voor tranen tijdens een tien uur durende reis met de jungletrein van het zuiden van Thailand naar het hart van het Maleisische oerwoud. In Taman Negara, het Nationaal Park, met 130 miljoen jaar het oudste regenwoud ter wereld, lieten de gevreesde echte, onver valste lokale bloedzuigers zich niet zien. Werden zij afgeschrikt van het bloed en geweld in je boek? Wie zal het zeggen? Wel riskeerde ik speciaal voor Geen tijd voor tranen mijn leven op de langste hangbrug ter wereld. Lezen is geen lachertje 40 meter boven de grond, tussen krijsende apen en overvliegende arenden.
Met vriendelijke groeten,
Chris Vandenbroucke
(Kortrijk, Belgium)
[12/03/2007]
Lezers spreken (en Stan luistert)...
Lezer Frans Liekens over Geen tijd voor tranen: "Shockerend, loopt als een trein. Heimwee met een grote H. Naar de stad van vroeger, de muziek van vroeger. Louis Armstrong, Toots, Chet Baker.. Zalig geschreven met zoveel klein "dingeskes", gelijk een volle kerstboom. Elke blinkende bal is een anecdote. Echt zalig, Stan. I love it. Merci voor dit boek."
Lezer Eric Syvertsen: "Het is bijna middernacht, ik ben nog altijd een beetje aan het bekomen na het lezen van je boek. Geniaal en toch een beetje gek. Geen tijd voor tranen is gewoon schitterend !!!"
"In één ruk uitgelezen!"---John Rijpens
"Weer in 1 dag uitgelezen! Een adembenemende mozaïek van geweld en misdaad."---Wim Sanders
"Als je dit hebt gelezen, wil je Aspe niet meer lezen. Een klasse beter, in mijn ogen."---Boekenblog
[25/09/2006]
Stan op Radio-1
Ook in onze gewesten loont misdaad. Er zijn het afgelopen decennium in Vlaanderen meer misdaadauteurs uit de grond geschoten dan docu- en realitysoaps. En dat wil wat zeggen.
Eentje van het betere soort en bovendien iemand die weet waarover hij praat, is Stan Lauryssens. Stan zat zelf in den bak, hier en in het buitenland. Een internationaal ervaringsdeskundige heet dat in criminologentaal.
Patrick Spriet uit Brugge, een vriend van Lauryssens staat samen met Pat Donnez stil bij Stans dromen, misdaden en louteringen.
Titaantjes, over wat het is en zou kunnen zijn.
Beluister fragment »
[25/09/2006]
Een onbekend Vlaams meisje
Maria Nys Huxley
Greta Garbo
Na de derde druk van Dalí en ik verscheen zopas ook de derde druk van Mijn heerlijke nieuwe wereld--Leven en liefdes van Maria Nys Huxley, het aangrijpende levensverhaal van een onbekend Vlaams meisje dat een van de meest fascinerende vrouwen werd van de twintigste eeuw. Maria Nys--geboren in Kortrijk, opgegroeid in Sint-Truiden--trad in 1919 in het huwelijke met de halfblinde Britse romanschrijver Aldous Huxley. Zij zat aan het doodsbed van D.H.Lawrence en wisselde hartsgeheimen uit met Charlie Chaplin en Igor Stravinsky. In Hollywood werd zij passioneel verliefd op Greta Garbo en Marlene Dietrich. De anti-goeroe Krishnamurti voerde haar in gedachten terug naar haar jeugd in Vlaanderen. Mijn heerlijke nieuwe wereld neemt de lezer mee van Vlaanderen naar de heuvels van Toscane, de zon en krekels van de Côte d'Azur, de grauwe mist van Londen en de filmstudio's en sinaasappelplantages van Hollywood.
» Klik hier voor meer info...
[25/09/2006]
Stan: ,,Perfect gelukkig met Simenon''
Voor de Antwerpse auteur Stan Lauryssens kan het jaar niet meer stuk. Jaren leverde hij het ene non-fictieboek na het andere af, met vertalingen tot in Japan. Het echte succes kwam er pas met zijn cynische en oer-Antwerpse misdaadromans bij Manteau, nu al drie in getal: Zwarte sneeuw, Dode lijken en Rode rozen.
Welk is uw literaire ontdekking van het afgelopen jaar? Stan Lauryssens: ,,Eigenlijk zijn het herontdekkingen: alles van Georges Simenon, Graham Greene en Ed McBain. Ik krijg er nooit genoeg van. Indien nooit nog een nieuw boek zou worden gepubliceerd, zou ik perfect gelukkig zijn met Simenon, Greene en McBain.''
Welk is het meest veronachtzaamde boek? ,,Eigenlijk is het een veronachtzaamde auteur: Ed McBain. Hoewel hij de uitvinder is van de politiethriller, zijn in vertaling nog slechts twee titels van hem beschikbaar.''
Welk is het meest overroepen boek? ,,Bestaat dat, een overroepen boek? Toch twee titels: de bijbel en de koran, waar iedereen over praat maar die niemand heeft gelezen.''

Simenon en McBain hadden tientallen pockets bij Zwarte Beertjes. De romans en de Maigret -serie van Simenon worden nu heruitgegeven bij Pandora Pockets. Van Ed McBain resten slechts Candyland (uitg. Van Buuren) en Money, money, money (Schuyt & Co). Het oeuvre van Graham Greene zit verspreid over diverse uitgeverijen. (DM)
[21/06/2006]
Stan op internet-encyclopedie
 
Op de site van internet-encyclopedie Wikipedia, The Free Dictionary en Answers.com staan---in het Engels---uitgebreide biografieën van zo'n 70 inter-
nationaal bekende personages uit de wereld van film, sport, muziek en literatuur. Eén ding hebben zij gemeen, namelijk hun voornaam, Stan. Enkele voorbeelden: komiek Stan Laurel (de "Dunne" van "den Dikke en den Dunne"), voetballer Stan Mortensen, de enige speler die een hat-trick scoorde op Wembley, jazzpianist Stan Tracey, Stan Getz, Stan Lee die wereldberoemd werd toen hij Spiderman tekende,... In de internationale lijstjes staan slechts twee Belgen: wielrenner Stan Ockers en, jawel, Stan Lauryssens. Twee Antwerpenaars, twee dikke-
nekken. Zou dat toeval zijn?
[19/06/2006]
In goed gezelschap
Er is geen literator in dit land, of hij moet Elsschot heten, die met naakte pennentrekken, sobere verdichting, en akkuraat taalgebruik zo een sfeer weet op te roepen als Stan Lauryssens. Al zijn werken bevatten fragmenten die leerstof moeten zijn voor de Akademie van Schrijvers of gewoon voor leerlingen van het middelbaar onderwijs. Stan slaagt erin met nauwelijks enkele toetsen een akelig, verontrustend, kristalhelder beeld op te roepen van massahysterie, onderhuidse angst, of gewoon van de natuur. In Doder dan Dood en Bloter dan Bloot, de voltooiing ervan, gelden voor mij de voorbereiding van de bankoverval met het wegbranden van de vingerafdrukken, de moordpartij in de feestelijke straten van Antwerpen, of de grote ontsnapping uit de belegering op Linkeroever als nooit geëvenaarde emblemen van gebalde horror vacui. De ontmenselijking tot het onverdraagbare ten top gedreven, dat is de sterkte van Lauryssens. Hij is de Willem Elsschot en de T.S. Eliot van het misdaadverhaal.
Uit: www.misdaadauteurs.be
  
[04/06/2006]
DE FLANDRIENS: ONTROERENDE FRAGMENTEN
Drieëndertig jaar geleden publiceerde ik mijn eerste 'echte' boek, een bundeling van reportages over en interviews met de beste Vlaamse wielrenners uit die tijd: Eddy Merckx (en mama Merckx, en echtgenote Claudine, terwijl Axel in zijn wiegje aan mijn voeten lag te slapen), Freddy Maertens, Roger en Erik de Vlaeminck, Walter Godefroot,... Enfin, de Tom Boonens en Van Petegems van toen.
  
"Stan Lauryssens toen hij De Flandriens schreef. Op de foto is hij 27 jaar. Waar is de tijd?"
Titel van mijn boek: "De Flandriens--Achter de schermen van de wielersport". In het Pompgebouw van Bossuit vindt tot 1 september de tentoonstelling "In het wiel van de Flandriens" plaats, met wielertruitjes (van Coppi, Monseré,...), drinkbussen (Fredje Debruyne, Briek Schotte), wielerfoto's en (ik citeer de persmededeling) "...ontroerende fragmenten uit het proza van Stan Lauryssens". Waarop een voorbeeld volgt, uit mijn eerste boek: "Op zijn stalen ros gaat de Flandrien de schamele duiten, nodig voor het levensonderhoud, bijeen fietsen op straatkoersen te lande en in monstermarathons die dagen duren." Heb ik dat geschreven? Ik? Eerlijk, ik kan het mij niet herinneren. Het blijft mooi, dat wel. Helaas is het boek nergens meer te vinden, ook niet in de tweedehandsboekhandel.
[31/03/2006]
Doder dan dood in het Noors
Sedert enkele dagen ligt de Noorse vertaling van mijn thriller Doder dan dood in Noorwegen in de boekhandel, onder de titel Dodere enn dod, met een / door de o's, in een vertaling van Guro Dimmen, die ook Arthur Japin, Henk van Woerden en Kader Abdolah in het Noors vertaalde. Dodere enn dod verscheen bij Giga in de reeks 'Giga krim' samen met een thriller van Dorothy L. Saeyers. Doder dan dood is een superspannende thriller over een ophefmakende roof van twee paletten baargeld uit de kluizen van de Nationale Bank in Antwerpen.

Forfattere:
Stan Lauryssens,
Guro Dimmen (oversetter)
Serie:
Giga krim
Pris:
Kr 99,- Kjøp
ISBN:
8281560207
Korte inhoud in het Noors: Kort omtale:
Mens to menn forkledd som telefonreparatører tar seg inn i Belgias Nasjonalbank, holder deres medsammensvorne Antwerpens politi i aktivitet.
[31/03/2006]
Aantwaarpse Awaards 2006
Beste, Bedankt! Tijdens een shownamiddag zaterdag werden de felbegeerde "Aantwaarpse Awaards 2006" uitgereikt en jawel hoor: hoewel er drie formidabele kandidaten waren--Veronique De Cock, ex-Miss België, "nachtburgemeester" Vitalski en Stan Lauryssens--won ik met glans en wimpel de "Aantwaarpse Awaard 2006" voor de "Aantwaarpenaar van het Jaar". Mijn prijs: Antwerpse Handjes in chocola, een flesje Elixir d'Anvers, een spiegelplaquette op naam met diamantje als blijvende herinnering en drie kussen van David Davidse...
En zeggen dat ik zeven jaar geleden nog in de Begijnenstraat in Antwerpen woonde, in een klein kamertje met tralies voor het raam en een pisemmer naast m'n bed! De ganse middag en een stuk van de avond--koud en warm buffet, met vleesballetjes in gestoofde krieken--konden mijn vriendin en ik lekker keuvelen met toffe mensen die jij en ik normaal enkel uit "de boekskes" en van TV kennen: Johan Stolz (toen hij jong was, zag hij er oud uit, en nu hij oud is, ziet hij er jong uit), Samantha, Tante Terry, Antje De Boeck, François Glorieux, The Strangers, Simonne Peeters en Frank Aendenboom uit "Lilly en Marleen" ... en ja zeg, Eddy Wally was er ook, met z'n strohoedje op, "Fantastisch!" ... Burgemeester Patrick Janssens, in een bruin onderlijfje, kwam mij onmiddellijk een warme hand geven: "Ha, de Stan!" Een homo aan onze tafel vertelde een mop. "Weet je waarom homo's liefst Duvel drinken?" "Duvel komt uit brouwerij Moortgat." Hij moest er zelf het hardst om lachen.
[23/02/2006]
Stan Lauryssens in Vacature
"Voor een schrijver zijn twee dingen belangrijk: de computer waarmee hij schrijft, en de ruimte waarin hij zit te schrijven. Ik begin rond tien uur 's morgens, en schrijf in één ruk door tot zes uur 's avonds. Ik stop dan een uur of twee, en werk daarna nog een paar uur verder. Ik zit een hele dag in die ruimte, voor die computer. Die twee moeten dus wel in orde zijn. Net als mijn verbeelding. Maar die kan ik niet forceren. Ik noem mijn kantoor geen kantoor, maar een werkkamer. 'Kantoor' doet te veel aan werk denken. Mijn 'werkkamer' is wat een speelkamer is voor een kind. Ik kan om het even waar schrijven. Ik doe dat ook, want voor ik een boek begin uit te werken, houd ik notitieboekjes bij waarin ik ideeën en invallen opschrijf. Gerrit Komrij noemt dat zijn laboratoriumschriftjes.
Mijn boek 'Dalí en ik' - dat dit jaar in Amerika verfilmd wordt - heb ik geschreven toen ik na een lang verblijf in Londen naar Antwerpen terugkwam. Ik zag dat mijn moeder ver-
schijnselen van dementie begon te vertonen, en ik besloot om een paar maanden bij haar te blijven. Ik had geen werkkamer, en ik kon niet in de living werken, want daar zat moeder de hele dag TV te kijken en de ene sigaret na de andere te roken. Ik ben toen maar wegweggekropen in het strijkkamertje en heb 'Dalí en ik' aan de strijkplank geschreven, terwijl ik op een gammel trapladdertje zat.
(tekst: Jan Stevens)
[28/01/2006]
Rode rozen in het eindejaarsnummer van MAXIM
Rode Rozen is het derde en laatste deel van de thrillertrilogie van Stan Lauryssens. De auteur die met het eerste deel Zwarte sneeuw de Hercule Poirot prijs won en met het vervolg Dode lijken bevestigde dat hij één van ’s lands betere misdaadschrijvers is, tapt met Rode rozen uit hetzelfde vaatje. Dat kan in dit geval alleen maar goed zijn.
De gebeurtenissen spelen zich opnieuw af in Antwerpen, maar er zijn ook vertakkingen naar Los Angeles. Van de Seefhoek naar Hollywood, het is maar een stap. Net zoals in de vorige boeken is de commissaris weer de spilfiguur van het verhaal. Lauryssens schept een zeer scherp en realistisch beeld van het misdaadmilieu in de Scheldestad en van de mensen die zich daarin voortbewegen. Rode Rozen begint met de dood van een meisje in een park en eindigt met een luguber telefoontje dat zelfs de deur naar een vierde boek openlaat. Daartussen speelt zich een verhaal af dat doorspekt is met intriges en misdaad. De indringende dialogen, karakterschetsen en vooral de verrassende wendingen maken van Rode rozen het beste deel van deze trilogie. Dat wil al wat zeggen.
[24/01/2006]
"Nicci French" en Stan
De beroemde Britse thrillerschrijver Sean French (die samen met echtgenote Nicci Gerrard publiceert onder de naam "Nicci French") en Stan Lauryssens stonden samen op een podium voor een boeiend tweegesprek over "mijn stad als plaats van de misdaad" en "de stad in mijn thrillers". Gevraagd naar de aantrekkingskracht van Londen in thrillers zoals De rode kamer, Bezeten van mij en Het geheugenspel, merkte Sean French op: "Londen bestaat niet. Iedere wijk is een ander land. Je hebt zwart Londen, het Londen van de Indiërs, van de Albanezen, Chinees Londen,... " Stan Lauryssens had een andere verklaring voor het succes van zijn stad in thrillers zoals Zwarte sneeuw, Doder dan dood en Bloter dan bloot: "Antwerpen, dat is de haven. Een wereldhaven. Antwerpen is ook: het wereldcentrum van diamant. Een haven betekent: smokkel, drugs, en dus: misdaad. Diamant betekent: bloeddiamant, smokkel, geld, glamour en dus: misdaad." Zowel Sean French als Stan Lauryssens waren het erover eens dat Londen en Antwerpen een echte goudmijn zijn voor een misdaadschrijver.
[24/01/2006]
Kerstgroet
fotografie: Filip Naudts
Ik ontving een mooie kerstgroet van Lulu Wang. Zomaar mooi? Nee, spectaculair mooi. "Moge 2006 in het teken staan van tederheid" voegt Lulu eraan toe. Wat kan ik daaraan toevoegen, tenzij mijn eigen beste wensen? Aan al mijn lezers, een Zalig Kerstfeest en een gezond en voorspoedig 2006, namens mijzelf en mijn trouwe thrillerpersonages: de commissaris, Marie-Thérèse, Sofie Simoens met haar cowboylaarsjes van slangenleer, Desmet en Deridder, Peeters, Vindevogel, Tony Bambino, Verswyvel van het technisch labo, Flora op haar slaapkamerslippers met pomponnetjes, Bruxman en al die anderen. (Ik weet het, ik pronk met de veren van iemand anders, maar als je zo'n mooie veren hebt als Lulu, zou het dan geen zonde zijn er NIET mee te pronken?)
Stan Lauryssens
[04/01/2006]
World Literature Today over Stan Lauryssens
Zoek de term "Belgische misdaadschrijvers" op internet en een paar duizend verwijzingen naar Georges Simenon verschijnen op het scherm, hoewel Simenon het grootste deel van zijn leven in Frankrijk en zelfs lange tijd in de Verenigde Staten woonde. Net zoals bij de beroemde detective Hercule Poirot uit de boeken van Agatha Christie moeten wij er steeds opnieuw worden aan herinnerd dat Simenon in België werd geboren en niet in Frankrijk. Belgische---Vlaamse---misdaadschrijvers zijn in de wereld minder bekend, hoewel zij in eigen land bijzonder populair zijn. De kwaliteit van hun werk zorgt er nochtans voor, dat zij tegenwoordig ook buiten Vlaanderen en België worden opgemerkt.
    
STAN LAURYSSENS (geb. 1946) was een bekend journalist die naam maakte met zijn interviews met overlevenden uit de vriendenkring van Hitler en met een boek over zijn leven als buurman van Salvador Dalí. Zijn eerste thriller, Zwarte sneeuw (Black Snow, 2002) was onmiddellijk een succes en werd gevolgd door Dode lijken (Dead Corpses, 2003), Rode rozen (Red Roses, 2004), Doder dan dood (Deader than Dead, 2005) en Bloter dan bloot (More than Naked, ook 2005). Voor hij thrillers schreef, zat Stan Lauryssens enige tijd in de gevangenis nadat hij werd veroordeeld voor valse investeringen.
door J. Madison Davis,
voormalig president voor Noord-Amerika van de International Association of Crime Writers
« Vorige pagina | Home